لوسمی یا سرطان خون
سرطان لوسمی حاد یكی از سرطان‌های مربوط به سلول‌های سفید خون در مغز استخوان یا بافت‌های مربوط به دستگاه لنفاوی (غدد لنفاوی، طحال، كبد) است که در آن، گویچههای سفید با سرعت زیادی تكثیر یافته، به صورت نارس وارد جریان خون می‌شوند و در نهایت سایر بافت‌ها را درگیر می‌سازند. ضمن آنکه فاصله زمانی بین شروع بیماری و گسترش دامنه آن، بسیار کوتاه است.
انواع شایع سرطان لوسمی حاد عبارتند از: لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL كه بویژه در كودكان شایع‌تر است)، لوسمی میلوسیتی حاد (AML) و لوسمی غیرلنفوسیتی حاد (ANLL).
سرطان لوسمی حاد شایع‌ترین نوع سرطان در كودكان است. این بیماری در هر دو جنس و در هر سنی بروز می‌كند ولی در جنس مذكر شایع‌تر است. بیشترین میزان بروز لوسمی لنفوسیتی حاد بین سنین 5-2 سال رخ می‌دهد.
» لوسمی لنفوئیدی یا لنفوبلاستی حاد (ALL): بیماری است که در آن، تعداد بسیار زیادی از گویچههای سفید خون که مسئول دفاع بدن در مقابل عوامل خارجی هستند و «لنفوسیت» نامیده می‌شوند و هنوز به طور کامل تکامل نیافته‌اند، دچار اختلال شده و به طور فزاینده‌ای در خون محیطی و مغز استخوان یافت می‌شوند. علاوه بر این، تجمع این یاخته‌ها در بافت‌های لنفاوی، باعث بزرگ شدن این اندام‌ها می‌شود. ازدیاد لنفوسیت‌ها نیر منجر به کاهش تعداد سایر یاخته‌های خونی مانند گویچههای سرخ و پلاکت‌ها شده و این عدم تعادل یاخته‌های خونی، منجر به کم‌خونی، خونریزی و عدم انعقاد خون می‌شود.
فاصله زمانی بین شروع این بیماری و گسترش دامنه آن، بسیار سریع و کوتاه است. لوسمی لنفوبلاستی حاد، شایع‌ترین نوع لوسمی در اطفال است که اغلب در کودکان سنین ۲ تا ۶ سال تظاهر میکند. گروه سنی دیگری که در مقابل این بیماری بیش از بقیه آسیب‌پذیر هستند، افراد بالای ۷۵ سال می‌باشند.
» لوسمی میلوئیدی حاد (AML): تراریختگی یاخته‌های «میلوئید» گویچههای سفید خون است که فرآیند تکثیر، خون‌سازی و ایمنی طبیعی بدن را مختل میکند. این نوع سرطان دارای چندین زیرگونه و میانگین سن ابتلا به آن ۶۴ سال است. این نوع لوسمی در مقایسه با لوسمی لنفوسیتی حاد کمتر در کودکان دیده می‌شود اما کودکان مبتلا به سندرم داون (Down Syndrome) در سه سال ابتدایی زندگی استعداد بیشتری برای ابتلا به آن دارند.
از علایم لوسمی میلوئیدی حاد میتوان به موارد ذیل اشاره نمود.
تب خفیف
خستگی
رنگ‌پریدگی پیشرونده؛ احساس ناخوشی عمومی
كبودشدگی آسان پوست و خونریزی خودبخودی (خونریزی بینی، خونریزی لثه، یا طولانی شدن مدت قاعدگی در خانم‌ها)
بزرگی طحال و درد شكم
حساس شدن به عفونت‌ها بویژه پنومونی (ذات‌الریه)
عفونت‌های دهانی به صورت زخم و درد دهان
سر درد و خواب‌آلودگی، در صورت درگیری پرده‌های مغزی (مننژ)